PAKISTAN 2016 // Day 1 : Welcome to Pakistan

เอาล่ะ.... ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง

วันที่ในกระเป๋าเดินทางมีทั้ง Heattech และ Airism
วันที่ในกระเป๋าเดินทางมีตั้งแต่เสื้อยืดตัวบางไปจนถึงขนเป็ดตัวฟู
วันที่ในกระเป๋าเดินทางมีรองเท้าผ้าใบธรรมดา และรองเท้า Trekking

เป็นการจัดกระเป๋าที่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ (= =)

เนื่องจากวันนี้ทุกคนขู่ว่าสนามบินมันต้องคนเยอะมากแน่ๆ รถต้องติดแน่ๆ
เพราะว่าเป็นวันเริ่มของเทศกาลหยุดยาวสงกรานต์
เที่ยวบิน 19:00น. ก็แหกไปสนามบินตั้งแต่บ่ายสาม
ปรากฏว่าจากอารีย์ไปสุวรรณภูมิ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงค่ะคุ๊ณณณณณณ
ใครมันขู่ฟร่ะ!!!! 555555+
เดินเล่นรอจนเบื่ออ่ะ



สุชาดาลำนี้จะพาเราไป Isamabad กราบค่ะ

เตร็ดเตร่รออยู่ในสนามบิน
แล้วก็ได้เจอสมาชิกทริปครบถ้วน ยังคงเขอะๆเขินๆ ไม่ได้คุยอะไรกันมาก
(แต่ครึ่งนึงของทริปนี้เป็นพี่ๆน้องๆที่รู้จักกันมาก่อน แหะๆ)
จนในที่สุดก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง



ใครเป็นคนกำหนดว่าขึ้นเครื่องทุกครั้งต้องถ่ายรูปอาหาร????

โชคดีว่าเครื่องบินที่นั่งมาจอ ก็ดูหนังไปเรื่อยเปื่อย
เที่ยวบินนี้ใช้เวลาเดินทางประมาณ 5 ชั่วโมง
เวลาที่ Pakistan ตามหลังเวลาประเทศไทย 5 ชั่วโมง
บิน 19:00 ก็ไปถึง Islamabad ประมาณ 22:10



ตอนใกล้ๆจะถึง Islamabad

พอถึงสนามบินแล้ว ใจเริ่มเต้นตึกตัก
สนามบิน BENAZIR BHUTTO เป็นสนามบินเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก
มีทหาร (มั๊ง) ถือปืนไม่ได้แบกปูนไปโบกตึก ประปราย ชวนให้หวาดเสียว (อย่าหันมาทางเก๊านะ)
แต่ทหารว่าน่ากลัวแล้ว ตม.สิ น่ากลัวยิ่งกว่า
อ๋อ ลืมบอกไป ไฟลท์ที่เรามาก็มีคนไทยมาพอสมควร
ที่เจอก็จะมาแบบเรา เป็นทริปมากันสิบกว่าคน แผนการท่องเที่ยวก็คล้ายๆ
ประสบชะตากรรมแบบเดียวกันจากเหตุการณ์ landslide แผนเปลี่ยนฉุกเฉิน
พอมาต่อแถวตม. ก็เจอกัน เลยรู้สึกว่าอุ่นใจขึ้นมา
(การได้เจอคนชาติเดียวกันในต่างประเทศอารมณ์เหมือนได้เจอญาติอ่ะ ฮ่าๆ)
แล้วเราก็เล็งดู ตม.ที่หน้าตาใจดี (ซึ่งคนปากีหน้านิ่งแล้วโหดมากๆ)

ปรากฏว่า เริ่มมีปัญหา คนข้างหน้ากรุ๊ปเดียวกะเรา เริ่มมีการพูดจากตอบโตยาวๆ
หัวหน้าทริปผ่านด่านไปแล้ว(พี่แกมาบ่อย) ก็ยังคุมเชิงอยู่
เราต่อแถวนี้อยู่ก็เริ่มละ ลางมาจ่ะ แถวข้างๆไม่เห็นถามไรเลย ไหลลื่นปรี๊ดๆๆ
เอาวะ จังหวะนี้ ย้ายแถวแม่ม 555555+
ไหลไปๆๆ พอเป็นคนในกรุ๊ปเราปุ๊บ แถวหยุดไหลเฉยๆ ตม.ถามอีกละ!!!
เดาได้เลยว่า ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่คนหรอก มันอยู่ที่ทั้งกรุ๊ปเรานี่แหละ

สรุปคือ ในใบตม.ขาเข้า มันต้องกรอกโรงแรมที่จะเข้าพัก
เราก็ใส่ชื่อ โรงแรมคืนแรกไป ตามปกติ มันชื่อ GC Hotel
แล้วตม. ดันถามว่า GC Hotel นี่คือ รร.อะไร ไม่รู้จัก อยู่ไหน
GC Hotel ก็ GC Hotel ไงงงงงงงงงงงงงงงง
หัวหน้าทริปก็มึนตึบ (เขียนเหมือนกันนะ ก็ลอกๆกันมา แต่พี่แกผ่านได้เฉ๊ย)
ไม่รู้ว่า GC Hotel ย่อมาจากอะไร หัวหน้าทริปก็บอกว่า GC ก็คือ GC อ่ะ
งานงอกจ่ะ คือ ตม.มันมีประมาณ 4-5 ช่อง แล้วจังหวะนั้น คนที่ตม.ตรวจทุกช่องเป็นกรุ๊ปเราหมด
ช่องอื่นๆที่กำลังจะให้ผ่าน ได้ยินช่องเราถามว่า GC Hotel อยู่ที่ไหน เท่านั้นแหละ ไม่ยอมให้ผ่านเฉย
แล้ว ตม. ก็ถามกันเองเป็นภาษาเค้า เดาได้ว่า GC Hotel มันอยู่ที่ไหน เค้าเลิ่กลั่กๆกัน ไม่รู้จัก
หัวหน้าทริปก็ไปเจรจาให้ ซึ่งในที่สุดก็ผ่านมาได้ (เดาว่าหัวหน้าทริปให้ดูแผนที่มั๊ง)

พอออกมาได้นี่โล่งใจมาก กระเป๋าก็ไหลมารอแล้ว
ออกจากสนามบินไป ได้เจอกับ Local Guide 2 คน
คนนึงเราเรียกกันว่า อาจารย์ (Professor) เนื่องจากเค้าเป็นคนที่ความรู้แน่นมาก
เคยรับเสร็จพระเทพตอนเสด็จมา Pakistan
(อาจารย์แกภูมิใจมาก เปิด CD ตอนพระเทพเสด็จมาให้ดูด้วย)
อีกคนเป็นหนุ่มหล่อล่ำ เดาว่าเอาไว้ยกกระเป๋ากะเป็นบอดี้การ์ดสาวๆอย่างเรา (แอร๊ย)

วันแรกไม่มีอะไรมาก มุ่งหน้าไป รร. เลย
และแล้ว ก็มาถึง GC Hotel ซึ่งได้มารู้ภายหลังว่ามันย่อมาจาก GRACE CROWN ...



สิ่งสำคัญคือห้องน้ำ ซึ่ง OK นะ
ห้องไม่ได้สะอาดมาก แต่ก็ไม่ถึงกับนอนไม่ได้

ที่ขำคือ ตอนที่มาถึง รร. แล้วก็ check-in กันอยู่ตรง reception
อยู่ๆ ไฟก็ดับ พรึ่บ!!!!! มืดไปทั้ง รร. นี่ตกใจมากกกก (คนที่เข้าลิฟท์ไปเป็นไงวะนั่น)
พอไฟมา สว่างปั๊บ reception ก็ประกาศด้วยเสียงดังฟังชัดว่า
" Welcome to PAKISTAN "

ปล. หลังจากนั้นเค้าบอกว่า ไฟติดๆดับๆของที่นี้เป็นเรื่องปกติ
ปล2. ไฟดับไม่กระทบกับลิฟท์ เพราะงั้นสบายใจได้
ปล3. วันแรกนี่ก็ลุ้นขี้ปลิ้นแล้ว พรุ่งนี้จะเป็นไงว๊า...